Elbette bu seçimde de kazanan ve kaybeden taraflar oldu.

Ancak 20 yılın ardından taraflar rol değiştirdi.

Ak Parti neredeyse kurulduğu tarihten bu yana ilk defa seçmen nezdinde ikinci plana atıldı.

CHP ise 20 yılın ardından Ak Parti karşısında gelip gelmenin zaferini kutluyor.

Peki Ak Parti ve ittifak ortağı MHP ne oldu da bu hezimeti yaşadı?

Daha 14 Mayıs'taki genel seçimlerde Cumhur İttifakı, yaklaşık yüzde 50’lik halk desteği ile 21 yıllık başarısını perçinlemişti.

Ancak 10 ay sonunda gördük ki halkın desteği buhar olup uçtu. Türk siyaset tarihi 31 Mart gecesi tarihi bir sonuca daha tanıklık etti.

AK Parti’den uzaklaşan seçmenlerin büyük kısmı muhalefete yönelmedi, bir kısmı YRP ve MHP’ye kayarken diğer kısmı sandığa gitmemeyi seçti.

Tabi Türkiye genelindeki bu durum Kahramanmaraş’ta da yaşandı.

Kahramanmaraş halkı ilk kez Ak Parti ve Cumhur ittifakına olan desteğini önemli ölçüde çekti.

Ak Parti Büyükşehir Belediyesini kazansa da, nitekim Dulkadiroğlu gibi Elbistan gibi oy deposu konumundaki ilçeler başta olmak üzere 8 ilçede hezimete uğradı.

Peki 31 Mart’ta hezimete giden bu yolun taşları nasıl döşendi?

Net olarak öne çıkan 3 durum var…

Birincisi,

Seçimlerin AK Parti ve Cumhurbaşkanı için bir güvenoyuna dönüşmesi.

Kibir siyaseti ve milletvekillerinin Erdoğan’ın kopyası olma gayreti, yapmacık halleri, kendilerini Erdoğan’ın olmadığı yerde küçük Erdoğan gibi gösterme çabaları.

İkincisi,

Kan ve gözyaşının bulunduğu mazlum coğrafyamız, her daim dile getirilen

“Kırmızıçizgimiz”

Filistin meselesinde yönetilemeyen süreç.

Filistin davası Ak kadrolar tarafından yüksek sesle dillendirilemedi.

İlk kıblemiz yıkılırken, insanlar soykırıma uğrarken, Türkiye cılız ses çıkarttı.

Politik ve ekonomik nedenler belki bu durum için sebep oldu, lakin Allah zulme rıza göstermeyin diyor.

Beklide bu seçim sonuçları Ak Parti için Allahın bir azabıdır.

propagandasında yapılanların onda biri Filistin konusunda yapılmadı.

Beklide Mescidi Aksaya sessiz kalınışın, Filistin’e kulak tıkamanın yansımasını siyasi iktidara bedel olarak böyle dönmüştür.

Üçüncüsü,

Adam kayırmacılık, yeni zenginler ve parti bürokrasisinin şımarıklığı, kibir siyaseti.

Ekonomideki kötü gidişat, faiz meselesi, israf yapmayı ilke edinen yönetim, itibardan tasarruf olmaz anlayışı, 10 bin lira ile geçinmek zorunda olan emeklilerin feryadını duymayan anlayış ve daha sayamadığımız kadar siyaset işleyişinde giden düzen bozuklukları.

Son yıllarda AK Parti’nin yereldeki örgütlenmesi ve hizmet odaklı belediyecilik anlayışı değişti.

Parti seçmenden uzaklaştı, bu durum ağırlıklı olarak parti kadrolarındaki değişimden kaynaklandı.

Evet… Can yaksa da 31 Martta hezimete giden yolun taşları bu şekilde dizildi.

Ancak hemen ense karartmamak gerek. Vatandaş sandıkta AK Parti’yi birden bire kırıp dökmedi. Parti idarecilerinin kendine gelmesi için bir uyarı verdi.

“Bak; biz her şeyin fakındayız, bizi çantada keklik görüp doğru bildiğin yoldan şaşma” dedi.

Şimdi şapkayı önüne koyup düşünme zamanı, yanlışları düzeltip gönül kazanma zamanı.

Zaten Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın seçim değerlendirmesinden de bu anlaşılıyor.

AK Parti bu 4-5 yıllık süreçte kuruluş ilkelerine geri dönerek seçmenin gönlünü hoş edecektir.