Resmi adı İslami Direniş Hareketi olan Hamas, "El Aksa Fırtınası" adı verilen bir operasyonla 7 Ekim 2023'te İsrail'e binlerce roket fırlattı. Hamas ve Filistinli İslami Cihad savaşçıları kara, deniz ve hava yoluyla İsrail'e sızdı. Yüzlerce İsrailli öldürüldü, 2000'den fazla kişi yaralandı ve birçoğu rehin alındı.
Buna yanıt olarak İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu Hamas'a savaş ilan etti ve Gazze'ye hava saldırıları başlattı. Filistin Sağlık Bakanlığı'na göre misillemelerin ilk gününde 400'e yakın Filistinli öldürüldü.
Önümüzdeki haftalarda İsrail ordusu kesinlikle misilleme yapacak ve yüzlerce Filistinli ve sivili daha öldürecek. Orta Doğu siyaseti ve güvenliği konusunda uzman bir analist olarak, her iki taraftan da binlerce kişinin acı çekeceğine inanıyorum. Ancak ortalık yatıştığında yalnızca tek bir ülkenin çıkarlarına hizmet edilmiş olacak: l
Şimdiden bazı analistler, İsrail'e yönelik sürpriz saldırıda Tahran'ın parmak izlerinin görülebileceğini öne sürüyor. En azından İran'ın liderleri saldırıya cesaret ve destekle karşılık verdi.
Filistin'in şampiyonu İran'ın dış politikasını şekillendiren belirleyici faktör, 1979'da ABD dostu, baskıcı İran Şahının devrilmesi ve devlet gücünün Şii Müslüman devrimci rejimin eline geçmesiydi. Bu rejim, katı bir Amerikan emperyalizmi ve İsrail karşıtı Siyonizm tarafından tanımlandı.
Liderleri, devrimin yalnızca yozlaşmış İran monarşisine karşı olmadığını; her yerde baskı ve adaletsizlikle, özellikle de ABD'nin desteklediği hükümetlerle (bunların başında İsrail gelir) karşı çıkmayı amaçlıyordu.
İran'ın liderlerine göre İsrail ve ABD ahlaksızlığı, adaletsizliği ve Müslüman toplumu ile İran'ın güvenliğine yönelik en büyük tehdidi temsil ediyordu. İsrail'e karşı hissedilen kalıcı düşmanlık, hiç de Şah'la olan yakın bağlarından ve İsrail'in İran halkına yönelik sürekli baskısındaki rolünden kaynaklanmaktadır. İsrail'in istihbarat servisi Mossad, ABD Merkezi İstihbarat Teşkilatı ile birlikte şahın gizli polisi ve istihbarat servisi SAVAK'ın örgütlenmesine yardımcı oldu. Bu örgüt, Şah'ın iktidardaki son yirmi yılı boyunca muhalifleri bastırmak için kitlesel hapsetme, işkence, ortadan kaybolma, zorla sürgün ve binlerce İranlıyı öldürme dahil giderek daha sert taktiklere başvurdu.
