Cumhur İttifakı liderliğini Erdoğan'ın AK Parti'nin yaptığı milletvekilliği seçimlerinde oyların yaklaşık yüzde 50'sini alarak TBMM'de salt çoğunluğu elde etti. Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Erdoğan, gerekli olan %50'nin çok küçük bir kısmından eksik olarak, %49,50 oy aldı. Erdoğan'ın ana rakibi Kemal Kılıçdaroğlu, geniş ve çeşitli bir ittifakı bir araya getirmesine ve dinamik bir seçim kampanyası yürütmesine rağmen yalnızca %45 oy aldı. Hiçbir aday yüzde 50'ye ulaşamadığı için ikinci tura gidilecek ve Kılıçdaroğlu henüz pes etmemiş olsa da Erdoğan'ın rakamları onu o turda seçimi kazanmaya çok yaklaştırıyor.
Uluslararası gözlemciler arasında, seçimlerin ne özgür ne de adil olacağı ve oylamaya müdahale edilmeye çalışılacağına dair genel bir kanı vardı. Seçimler özgürdü Seçim günü önemli bir olay yaşanmadı ve seçmen katılımı yüzde 85'e ulaştı. Bu, Türk vatandaşlarının seçimlere verdiği önemin bir göstergesi.
Öte yandan, gözlemciler muhalefetin popülaritesinin artmasını ve oy paylarını önemli ölçüde artırmasını bekliyorlardı. Türkiye'deki hemen hemen her ideolojik grubu temsil eden çeşitli bir ittifak oluşturmuşlardı. Erdoğan'ın yerine kampanya yürütecek kimse yokken, Kılıçdaroğlu'nun en başta Ankara ve İstanbul belediye başkanları olmak üzere kendisi adına mitingler düzenlemesini sağladı. Aynı zamanda belediyeleri aksattı halktan tepki aldılar. Ekonomiyi yönetmek için etkileyici bir ekibi bir araya getirdiler ve parlamenter demokrasiyi yeniden tesis etmek için kapsamlı bir hükümet programı ve bir yol haritası oluşturdular. Kazanabilirlerse yönetmeye fazlasıyla hazır görünüyorlardı. Ama şans bulamadılar.
Uluslararası toplum da bu seçimleri Türkiye'nin demokratik seçimlerle otoriter bir hükümetin yenilgisine örnek teşkil ettiğini görmek için can atarak izliyordu. Türkiye'deki hemen hemen her büyük anket, seçimin yakın olacağını öne sürdü ve çoğu, Kılıçdaroğlu'nun cumhurbaşkanlığını ilk turda olmasa bile ikinci turda kazanacağını öne sürdü. Ayrıca Erdoğan'ın ittifakının parlamentoda çoğunluk elde etmesinin mümkün olmadığını öne sürdüler. Yine de Erdoğan parlamentoda çoğunluğu elde etti ve cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ikinci turundan sonra görevini sürdürmeye çok yakın.
Kılıçdaroğlu defalarca Türk gençliği arasında LGBTİ kültürünü övdü, Kürdistan İşçi Partisi'ni (PKK) desteklemekte ve dış güçlerin kuklası olduğunu her hararetinde oynadı. (HDP) desteği Kılıçdaroğlu için çok önemliyken ve uzun vadede PKK'yı marjinalize etmeye çalıştı.
Muhalefet ortak bir aday üzerinde anlaştı, ancak bazıları aylarca süren drama ve ittifakı neredeyse parçalayacak bir çatışmadan sonra bunu gönülsüzce yaptı. Muhalefet ittifakının en kıdemli lideri ve ittifakın bir araya gelmesinde büyük rol oynayan Kemal Kılıçdaroğlu, birçokları için doğal bir adaydı, ancak diğerleri Alevi azınlığa mensubiyetinin onu daha az seçilebilir kılacağını düşünüyordu. Türkiye'nin itibarını sarsacak buna karşılık gelen bir odaklanmadan yoksundu.
Bu faktörlerin bir sonucu olarak Erdoğan günü kazandı. İttifakı parlamentodaki çoğunluğunu korudu ve Erdoğan'ın zaferi yakındır seçmene yalan konuşmuyor. Seçmenin takdirini kazandı.
