İnsanlık tarihinde ilk zulüm Kabilin kardeşi Habili öldürmesiyle başlamış günümüze kadar şiddetlenerek devam ede gelmiş.
Dünya dediğimiz yer kürede her saat her dakika bir savunmasız Mazlum bir Zalimden Eziyet ve sıkıntı çekmektedir.
Özellikle İslam coğrafyası ağır bir zulüm sarmalından geçmektedir
Zulmün temel kaynağı da bilindiği üzere Hased,riya ve kibirdir.
Oysaki dünya tarihi ne Haccaclar ne Ebucehiller görmüş ve zulümlerinden dolayı gazaba uğrayarak zillete bürünüp fosilleşmiştir.
Zulüm insanlık tarihinin vahşi yüzü, barbar ve gaddar yaşam biçimidir. Alemlere rahmet efendimiz (sav) de; ‘Ne zulmedin Ne de zulme uğrayan olun’ buyurmamış mıydı.
Nitekim zulüm ile abad olunmayacağını size güzel bir kıssa ile sunmak istiyorum…
Yakın geçmiş zamanda yaşamış ve mutasavvuf bir veli olan İbrahim hakkı Hazretlerine yapılan bir zulüm, olayın başlangıcı şöyledir;
İsmail Fakirullah Hazretleri’ne hizmet eden İbrahim Hakkı Hazretleri, bir gün su almak için çeşmeye gider. Su dolduracağı sırada oraya gelen bir atlı:
“Çekil önümden be çocuk!” diye bağırır. İbrahim Hakkı Hazretleri’ni azarlayarak atını çeşmeye sürer. O da testisini alıp bir kenara çekilmeye uğraşırken atını mahmuzlayan adam, onu bir köşeye sıkıştırır. İbrahim Hakkı, testisini bırakıp kendisini kurtardığı esnâda at da testinin üzerine basarak onu paramparça eder. Ağlayarak hocasının huzuruna gelen İbrahim Hakkı olup biteni anlatır.
Hocası sorar:
“Testini kıran atlıya sen bir şey söyledin mi?”
“Hayır, hiçbir şey söylemedim.” der. Hocası:
“O hâlde çabuk git ve o adama bir-iki lâf söyle!” diye emreder.
İbrahim Hakkı Hazretleri gider, çeşmenin başında atını tımar etmekte olan adamın yanına varıp bekler. Fakat terbiyesinden dolayı bir türlü:
“Benim testimi niye kırdın be zâlim adam!” diyemez.
Dönüp geldiğinde hocası Fakirullah Hazretleri sorar:
“Ona bir şey söyleyebildin mi?”
“Söyleyemedim efendim; niyetlendim, lâkin bir türlü dilimi çevirip de ağır bir söz sarf edemedim!” der.
Hocası tekrar ve daha yüksek bir sesle haykırır:
“Sana diyorum, çabuk git ve o adama bir şey söyle, yoksa sonu felâket!”
İbrahim Hakkı Hazretleri bu defa kararlı olarak koşup çeşmenin başına gider. Bir de bakar ki, testisini kıran adam, kendi atından yediği çiftelerle yerde hareketsiz yatıyor. Koşarak gelip, hocası İsmail Fakirullah Hazretleri’ne bu vahim vaziyeti haber verir. Hocası bu hâle üzülür:
“Vah vah, bir testiye mukâbil, bir adam!..” der.
Huzurundakiler bundan bir şey anlamadıklarını söyleyince, büyük veli şöyle îzah eder:
“O atlı adam, İbrahim Hakkı’ya zulmetti. Zulme uğrayan da tek kelimeyle olsun mukâbelede bulunmadı, böylece zâlimi Allâh’a havâle etmiş oldu. Bu da Allah Teâlâ’nın gayretine dokunup zâlimi cezalandırdı. Şayet İbrahim Hakkı onun zulmüne karşılık verip bir şeyler söyleseydi, ödeşeceklerdi. Fakat İbrahim, büsbütün mazlum olmayı tercih etti. Bense ödeştirip adamı kurtarmak için uğraşıyordum, maalesef muvaffak olamadım!"
UNUTMAYIN !!
ALLAHU TEALA MÜHLET VERİR
AMMA ASLA İHMAL ETMEZ
ALLAHU TEALA BİZİ VE NESLİMİZİ NE ZULMEDEN NE DE ZULME UĞRAYAN KILSIN
